به زبان یادل خدای رایاد داشتن است

وذکراستیلای مذکوربردل است.

حالتی است ثمره تجلی

ونتیجه واردات.

صِرف ذات اقدس الهی است.

رضا که مقام واصلان است

خروج از نفس وبازآمدن

 در رضای حق است.

کنایه ازسیر سالک الی الله

است به سوی کما ل.

معانی باطنی راگویند که درکلام

 ظاهرمختفی است ونامحرمان را

 بدان دسترسی نیست.

کسی است که جمیع کثرات وتعینات

 ظاهری،امکانی،اعیان وصفات را

ازخود دورساخته است.

تجلیات راگویند که سالک الی الله

 به کیفیت آن آگاه شود وعلم

آن دروی بماند.

آن است که دراعمال وعبادات ظاهری

 وبا طنی نظربه خلق داشته باشندو

از حق دور مانند.

کسی که ازدنیا روی گرداند.