|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ (1)
به نام خداوند
بخشنده بخشایشگر
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالی که نفس‌زنان به پیش می‌رفتند،
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهای
بیابان)،
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾
و سوگند به هجوم آوران سپیده دم
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾
که گرد و غبار به هر سو پراکند ند،
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شد ند،
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است؛
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾
و او خود (نیز) بر این معنی گواه است!
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾
و او علاقه شدید به مال دارد!
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي
الْقُبُورِ ﴿٩﴾
آیا نمی‌داند در آن روز که تمام کسانی که در قبرها هستند برانگیخته
می‌شوند،
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾
و آنچه در درون سینه‌هاست آشکار می‌گردد،
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ
﴿١١﴾
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا باخبر است!
 |